Η ανεστραμμένη ή αντίστροφη τάξη είναι ένα μοντέλο μικτής μάθησης στο οποίο οι παραδοσιακές ιδέες για τις δραστηριότητες της τάξης και τις εργασίες για το σπίτι αντιστρέφονται. Σε αυτό το μοντέλο, οι εκπαιδευτές ζητούν από τους εκπαιδευόμενους να αλληλεπιδράσουν με τη νέα ύλη ως εργασία για το σπίτι πριν από το μάθημα. Στη συνέχεια, χρησιμοποιούν το χρόνο του μαθήματος για να συζητήσουν τις νέες πληροφορίες και να εφαρμόσουν στην πράξη αυτές τις ιδέες. Η πραγματική μάθηση μέσω της ανεστραμμένης τάξης προκύπτει από τη διεύρυνση του χρόνου του μαθήματος και τη μετατροπή του μαθήματος σε μια διαφοροποιημένη, έως και προσωποποιημένη εμπειρία μάθησης με ενεργή συμμετοχή.
Η προσέγγιση της ανεστραμμένης τάξης δίνει έμφαση στο να διασφαλίσει για τους εκπαιδευόμενους μια εμπειρία βαθύτερης μάθησης με τη βοήθεια των εκπαιδευτών, οι οποίοι τους καθοδηγούν στην ύλη. Οι εκπαιδευόμενοι μαθαίνουν το μάθημά τους στο σπίτι και κάνουν τις εργασίες τους στο σχολείο. Έτσι, κατανοούν καλύτερα την ύλη επειδή στο σπίτι έχουν πρόσβαση σχεδόν σε όλους τους πόρους που μπορεί να χρειαστούν. Έπειτα, στο σχολείο μπορούν να συζητήσουν όλα όσα δεν κατανόησαν, να κάνουν ερωτήσεις και να βεβαιωθούν ότι αφομοίωσαν όλες τις πληροφορίες.
Στην προσέγγιση της ανεστραμμένης τάξης, σημασία έχει αυτό που συμβαίνει στην τάξη. Η πραγματική μάθηση μέσω της ανεστραμμένης τάξης μετατρέπει τον χρόνο του μαθήματος σε μια πιο εξατομικευμένη εμπειρία. Αντί να έχουμε έναν εκπαιδευτή που απευθύνεται σε όλους τους εκπαιδευόμενους ομαδικά, οι εκπαιδευόμενοι κινούνται με το δικό τους ρυθμό ή σε μικρές ομάδες και εφαρμόζουν τις γνώσεις τους συμμετέχοντας ενεργά. Έτσι, αποκτούν μια πιο διαφοροποιημένη εμπειρία γενικά.
Η μάθηση βάσει έργου (Project-based learning - PBL) είναι μια προσέγγιση στη διδασκαλία μέσω της οποίας οι μαθητές εμπλέκονται πλήρως στη μάθηση. Αυτή η ενότητα παρέχει βασικές πληροφορίες και κατευθυντήριες γραμμές για το σχεδιασμό και την υλοποίηση προγραμμάτων PBL, προωθώντας την κατανόηση του τρόπου ενσωμάτωσης της PBL σε εκπαιδευτικά προγράμματα.
Δύο από τις σημαντικότερες δεξιότητες στον 21ο αιώνα περιλαμβάνουν την εκμάθηση της μάθησης και την εκμάθηση να έχουν διαφορετικές προοπτικές για την εξεύρεση υγιών λύσεων τόσο στις συγκρούσεις όσο και στα προβλήματα γενικότερα.
Αυτό είναι όπου η μνήμη, η φαντασία, και η λογική σκέψη μπαίνουν στο παιχνίδι, ως μερικά από τα πιο πολύτιμα εργαλεία για κάθε επιτυχημένο επαγγελματία να καλλιεργήσει αυτή τη στιγμή. Αυτή η ενότητα προσφέρει μια συλλογή από θεωρητικές έννοιες και πρακτικά εργαλεία που έχουν σχεδιαστεί για να εμπλουτίσουν τη διδακτική σας εμπειρία καθώς και το προσωπικό σας μαθησιακό ταξίδι.
Όλοι είχαμε εμπειρίες όπου αισθανθήκαμε ότι μας ακούνε και μας καταλαβαίνουν και όλοι είχαμε εμπειρίες όπου αισθανθήκαμε παρεξηγημένοι ακόμα και αγνοημένοι - γενικά, όταν αισθανόμαστε ότι μας ακούνε, είμαστε λιγότερο θυμωμένοι, αγχωμένοι και πιο ανοιχτοί στην επίλυση προβλημάτων από ό, τι όταν αισθανόμαστε παρεξηγημένοι. Το αίσθημα ότι μας ακούνε και μας καταλαβαίνουν αναπτύσσει επίσης εμπιστοσύνη και ένδειξη ενδιαφέροντος μεταξύ των ανθρώπων.
Η επικοινωνία αποτελεί δομικό στοιχείο όλων των σχέσεών μας, συμπεριλαμβανομένων των σχέσεων με τα μέλη της οικογένειας. Ο κύριος στόχος της οικογενειακής επικοινωνίας είναι να κατανοήσει τις αλληλεπιδράσεις της οικογένειας και το πρότυπο συμπεριφοράς των μελών της οικογένειας υπό διαφορετικές συνθήκες. Η ανοιχτή και ειλικρινής επικοινωνία δημιουργεί μια ατμόσφαιρα που επιτρέπει στα μέλη της οικογένειας να εκφράζουν τις διαφορές τους καθώς και την αγάπη και τον θαυμασμό τους ο ένας για τον άλλον. Βοηθά επίσης στην κατανόηση των συναισθημάτων του άλλου.
Η ακόλουθη ενότητα θα αναπτύξει το θέμα της επικοινωνίας με την οικογένεια, με έμφαση στον ορισμό της επικοινωνίας και 8 συστατικά της επικοινωνίας, την επικοινωνία μεταξύ των μελών της οικογένειας, 4 τύπους οικογενειακής επικοινωνίας, τη σημασία της μη λεκτικής επικοινωνίας, τη σημασία της ποιοτικής επικοινωνίας σε καθημερινές καταστάσεις και μεταξύ των μελών της οικογένειας, τους λόγους για τη βελτίωση των δεξιοτήτων επικοινωνίας, τον αντίκτυπο της τεχνολογίας στην οικογενειακή επικοινωνία και συμβουλές για καλή επικοινωνία, συμπεριλαμβανομένων των χαρακτηριστικών της ενεργού ακρόασης.
Οι άνθρωποι συχνά υποθέτουν ότι η δημιουργικότητα σχετίζεται με θέματα όπως η τέχνη και η υποκριτική και παραβλέπουν τη σημασία της σε τομείς της επιστήμης, των κοινωνικών σπουδών και της μη τυπικής κατάρτισης σε επαγγελματικές δεξιότητες και δεξιότητες ζωής. Στον σημερινό μεταμοντέρνο κόσμο, η αλλαγή είναι το μόνο σίγουρο πράγμα και η ανάπτυξη της δημιουργικής ικανότητας μπορεί να είναι το κλειδί για την αντιμετώπιση της αβεβαιότητας. Η εκμάθηση της δημιουργικής σκέψης είναι ένα χρήσιμο όχημα για τους ενήλικες εκπαιδευόμενους για να βελτιώσουν τις ικανότητές τους και να προσανατολίσουν τον κόσμο (Kuan, 2012). Οι εκπαιδευτές ενηλίκων βρίσκονται σε μια μοναδική θέση για να προωθούν τη δημιουργικότητα στην τάξη και να βοηθούν τους εκπαιδευόμενους να μεταμορφώσουν το στυλ σκέψης τους με μια προσέγγιση ώστε να σκέφτονται έξω από το κουτί και να πειραματίζονται με διαφορετικές ιδέες.
Στην εκπαίδευση και τη μάθηση επιδιώκεται πάντα η βελτίωση - αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα παραδοσιακά μοντέλα μάθησης αναβαθμίζονται με στοιχεία διάδρασης, διαδικτυακά εργαλεία μάθησης και κοινωνικά μέσα. Η διαδραστική μάθηση είναι μια ολιστική μεθοδολογία που έχει τόσο διαδικτυακά όσο και ‘offline’ στοιχεία, τα οποία μαζί, με τη βοήθεια των διαδικτυακών εργαλείων μάθησης και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, συνθέτουν μια ολοκληρωμένη εκπαιδευτική εμπειρία.
Η ενότητα αυτή αφορά θέματα σχετικά με τη διαδικτυακή μάθηση, τη χρήση ΤΠΕ (Τεχνολογίες Πληροφοριών και Επικοινωνιών), το πλαίσιο TPCK (Τεχνολογική Παιδαγωγική Γνώση Περιεχομένου), εργαλεία για τη διαδικτυακή μάθηση και βέλτιστες πρακτικές για την εφαρμογή τους.
Όταν έχετε διδάξει κάτι, είναι φυσικό να γνωρίζετε τι έχουν μάθει οι μαθητές, σε ποιο επίπεδο είναι και τι πρέπει να βελτιώσουν. Για το λόγο αυτό, θέλουμε να εξετάσουμε στρατηγικές που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για να βεβαιωθείτε ότι οι μαθητές σας σημειώνουν πρόοδο.
Αυτή η ενότητα θα εξετάσει το ρόλο της ανατροφοδότησης και των εννοιών της αυτοπαρακολούθησης στην εκπαίδευση. Θα διερευνήσουμε τι είναι όλα αυτά, πώς μπορούν να χρησιμεύσουν, τι περιορισμούς έχουν και πώς μπορούμε να τα εφαρμόσουμε.
Ο πολιτισμός είναι ένα σύνθετο φαινόμενο που περιλαμβάνει τις μεταβαλλόμενες κοσμοθεωρίες, γνώσεις, αξίες, παραδόσεις, πεποιθήσεις, δυνατότητες, και κοινωνικές και πολιτικές σχέσεις μιας ομάδας ανθρώπων, οι οποίες νοηματοδοτούν και επηρεάζουν τη ζωή και τις ενέργειές τους. Αυτό σημαίνει ότι ο πολιτισμός είναι κάτι πέρα από ορατά και απτά στοιχεία, όπως το φαγητό ή τα ρούχα, και συμπεριλαμβάνει συμπεριφορές, τρόπους επικοινωνίας και πεποιθήσεις που δεν παρατηρούνται άμεσα. Ο πολιτισμός είναι κάτι το οποίο μοιράζονται και μαθαίνουν ομάδες ανθρώπων που τους συνδέουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά: η ιστορία, ο τόπος, η γλώσσα, η θρησκεία ή η κοινωνική τάξη. Παρόλα αυτά, είναι κάτι πολυεπίπεδο και δυναμικό, επομένως υπάρχουν διαφοροποιήσεις μεταξύ ατόμων της ίδιας πολιτισμικής ομάδας.
Η παρακάτω ενότητα εξηγεί τη σημασία και τη συνάφεια της διδασκαλίας που ανταποκρίνεται στις πολιτισμικές ανάγκες με την εκπαίδευση. Επιπλέον, παρουσιάζονται σημαντικά σημεία για την εφαρμογή της στην πράξη.